Την πιθανότητα αύξησης των υπογλυκαιμικών επεισοδίων στους πάσχοντες από διαβήτη και κατ’ επέκταση άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο και το έμφραγμα, διαπιστώνει έρευνα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Αττικόν».

Η τάση αυτή θεωρείται απόρροια της ζήτησης παλαιότερων και φθηνότερων φαρμάκων από τους ασθενείς, που δυσκολεύονται πλέον όλο και περισσότερο να καταβάλουν τη συμμετοχή τους. Έτσι οι πάσχοντες από διαβήτη υποφέρουν από περισσότερα υπογλυκαιμικά επεισόδιο, τη στιγμή που στην ελληνική αγορά υπάρχουν νεότερα φάρμακα, αλλά όμως πιο ακριβά.

Η μελέτη η οποία βασίζεται στις εισαγωγές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Αττικόν» πασχόντων από διαβήτη, που εκδήλωσαν υπογλυκαιμικό επεισόδιο την τελευταία πενταετία (από το 2007 έως το πρώτο εξάμηνο του 2012), δείχνει ότι οι περισσότεροι εξ αυτών παρουσίασαν λόγω της υπογλυκαιμίας κι άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας (νευρολογικές διαταραχές, σπασμούς, εγκεφαλικά επεισόδια, επιδείνωση χρόνιων νοσημάτων). Σε ορισμένους, η κατάσταση αυτή, τους κόστισε τη ζωή.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της μελέτης (βρίσκεται σε εξέλιξη), 325 πάσχοντες από διαβήτη εισήχθησαν στο νοσοκομείο, το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, λόγω υπογλυκαιμικών επεισοδίων. Απ’ αυτούς, 158 περιστατικά αφορούσαν την ηλικιακή ομάδα άνω των 65 ετών. Τα περισσότερα από αυτά τα περιστατικά παρουσίασαν κι άλλα προβλήματα υγείας, ενώ τέσσερις ασθενείς έχασαν τη μάχη για τη ζωή. Η νοσηλεία τους διήρκεσε κατά μέσο όρο περίπου μια εβδομάδα, πράγμα που αυξάνει παράλληλα και την οικονομική επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων.

«Η υπογλυκαιμία αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ανεπιθύμητη ενέργεια της αντιδιαβητικής αγωγής, είτε με χάπια είτε με ινσουλίνη, και συχνά οδηγεί σε εισαγωγές στο νοσοκομείο αλλά και σε επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των διαβητικών. Οι διαβητικοί άνω των 65 ετών χαρακτηρίζονται ως η πιο ευαίσθητη ηλικιακή ομάδα με πολυφαρμακία λόγω της συνύπαρξης άλλων νοσημάτων (δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, νοσήματα του καρδιαγγειακού, μειωμένες διανοητικές καταστάσεις) αλλά και με αυξημένους γενικά τους δείκτες νοσηρότητας και θνητότητας», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής Παθολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Β' Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικόν») Παναγιώτης Χαλβατσιώτης, και προσθέτει ότι «σύμφωνα με τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής Εταιρείας, η αντιδιαβητική θεραπεία που θα επιλέγεται από τον θεράποντα ιατρό θα πρέπει να εξατομικεύεται με στόχο ένα επαρκές θεραπευτικό αποτέλεσμα με τη δυνατόν μικρότερη επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του διαβητικού. Σήμερα σε σύγκριση με το πρόσφατο παρελθόν υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές που μπορεί να εξασφαλίσουν την ποθούμενη ποιότητα ζωής των διαβητικών».

Η βιλνταγλιπτίνη λύνει το πρόβλημα
Το σοβαρό πρόβλημα της υπογλυκαιμίας στους πάσχοντες από διαβήτη έρχεται να λύσει μία νέα κατηγορία αντιδιαβητικών φαρμάκων οι αναστολείς DPP4, εκπρόσωπος των οποίων είναι και η βιλνταγλιπτίνη.

Η βιλνταγλιπτίνη έλαβε τον Οκτώβριο του 2012 έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να χορηγείται σε συνδυασμό με μία σταθερή δόση ινσουλίνης (με ή χωρίς μετφορμίνη) σε ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ, όταν η δίαιτα και η άσκηση μαζί με την ινσουλίνη δεν παρέχουν επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο. Η δεύτερη ένδειξη αφορά τη χορήγηση της βιλνταγλιπτίνης μαζί με σουλφονυλουρία και μετφορμίνη ως τριπλή θεραπεία από το στόμα, όταν η δίαιτα και η άσκηση μαζί με τη διπλή θεραπεία (σουλφονυλουρία και μετφορμίνη) δεν έχουν επίσης τα απαιτούμενα αποτελέσματα. Η βιλνταγλιπτίνη, μπορεί επίσης να χορηγηθεί ακόμα και σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια καθώς και σε αιμοκαθαιρόμενους ασθενείς. Συμπερασματικά, οι κλινικές μελέτες έδειξαν ότι με την προσθήκη βιλνταγλιπτίνης στις παραπάνω θεραπείες, τα επεισόδια υπογλυκαιμίας στους πάσχοντες από διαβήτη τύπου ΙΙ δεν αυξάνονται σημαντικά σε σχέση με το εικονικό φάρμακο.


health.in.gr